W latach 1708-1720 mieszkańców Gniezna dziesiątkowała wielka zaraza. Wierzono, że jej źródłem było tzw. morowe powietrze. Nie znano sposobów leczenia, jedynym przeciwdziałaniem była izolacja chorych. Zamożniejsi, czyli duchowieństwo, szlachta i bogaci mieszczanie, chronili się przed zarazą w swoich posiadłościach za miastem. W pobliskim klasztorze Bożogrobców, w okresie średniowiecza mieścił się miejski szpital.
Menu